मुक्तक - १

टुप्पोबाट पलाउनेको बलियो जरो होस् भन्छु
मलाई सताउनेको पनि सधै भलो होस् भन्छु
अरुको प्रगति देखेर उ तनाबले बिरामी भएछ
हे दैव ! उसको बिमार चाँडै सन्चो होस् भन्छु ।

मुक्तक -२

पासो नै सहि उन्को प्रेममा अल्झिने रहर छ
छ न त जूनिभर उनिसँगै जोडिने रहर छ
अरे! कोहि त आऊ मलाई सहिद बनाईदेऊ
उनकै घर अघि शालिक भई उभिने रहर छ।

मुक्तक -३

सुखमा सबै ठिक लाग्छन् यो परिवेश मन्दिर लाग्छ
दशा चल्दा आफ्नै बार्दली पनि छङ्गाछुर भिर लाग्छ
आमा हुँ , समय खराब छ तिमी आफ्नो ख्याल गर
घरबाट निस्केकी छोरी , घर नआइन्जेल पिर लाग्छ ।

मुक्तक- ४

झरीमा आफ्नो छाता अरुले नै ओढेर गइदिए
जानेले झन जान्छु पनि नभनी छोडेर गइदिए
अचेल मन्दिर बाहिरको शिला झैं भएको छु म
कसैले कुल्चेर गइदिए , कसैले ढोगेर गइदिए ।

मुक्तक- ५

विचमा छोडी जानेलाई थोरै पश्चाताप भैदिए हुन्थ्यो
बस्नेको पनि अन्तिम बेलासम्म साथ भैदिए हुन्थ्यो
धस्नेले यो छातिमा छुरा निकै गहिरोसंग धसेकै हो
उनको सम्झना आउनलाई पनि दाग भैदिए हुन्थ्यो ।

मुक्तक- ६

उनले आरिसको बेलुन बेसरी फुलाएछन्
भुइँको टिप्न खोज्दा पोल्टाको गुमाएछन्
मेरो अगेनोबाट उनले आगो चोरेर लगेथे
थाहा भयो लगेर आफ्नै धुरीमा लुकाएछन्।