विश्व भूगोल, रम्घा र दशगजा
जब झमझम असार बर्सन्थ्यो
रम्घालीहरू झर्थे गराहरूमा
बाउसो लिएर, हलो लिएर
तास्थे, सम्याउथे आली कान्लाहरू
प्रत्येक असार सँगै ताछिएका आलीहरू
एक पाइलो नअटाउने गरी साँघुरीन्थे
उ मुसुक्क मुस्कुराउथ्यो
साँघुरा आलीहरूमा
हिलाम्मे गराहरूमा !
सीमा छुट्याउन अभ्यस्त
साँघुरा आलीहरू
अझैपनि त्यस्तै होलान्
उसका पाइलाका पदचाप
उस्तै होलान्, दुरुस्तै होलान्
उ हिड्थ्यो आफ्नै बाटोमा
ओहोर दोहोर गर्न नसकेर
कहिले लड्थ्यो आफ्नै माटोमा
जब म पल्टाउथेँ
मेरो देशको नक्शा
स्पष्ट देखिन्थे रम्घाका
साँघुरा आलीहरू
म सोच्थेँ, मेरो रम्घा
एउटा युग जन्माएर
जीवन्त छ, स्पष्ट छ !
समय बदलिएपछि
मैले भानुसँगै ‘होमर’ पढें
‘किट्स’ र ‘शेली’ पढें
‘होमर’ सँगै मैले विश्व भूगोल पढें
प्रत्येक वर्ष
रम्घाका आलीहरू जस्तै साँघुरीएका
ताछिएका, भत्काईएका
सुस्ता र दशगजा
मैले असार सँगै अबिरल बगिरहने
अतिक्रमणको मारमा
उदासिएका आँखा पढें
बोल्न खोज्दा खोज्दै दबाइएका
अवरुध्द भाका पढें
समय जस्तै
रम्घा पछि
मैलेसुस्ता र दशगजा पढें
दाङको कोइलाबास पढें
धेरै पढिसँके
उनीहरू न्यायको पराकाष्ठा
तोडेर अगाडि बढिसके
त्यसैले उठ ! जाग !
किसानहरू, खेतालाहरू
पहरा दिनु पर्छ, सहारा दिनु पर्छ
बचाउनु पर्छ हाम्रो आस्था
हाम्रो स्वाभिमान
उठाउनु पर्छ हिमालजस्तै
अटल उच्च
स्वतन्त्र र सार्वभौम !
(सन् २००७ मा त्रि.वि. किर्तिपूरमा आयोजित अन्तर क्याम्पस खुल्ला कविता प्रतियोगितामा प्रथम भएको कविता)
© 2024 Satako Sahitya.com. Designed & Developed By Z-INDEXMEDIA