हजुरको शहरमा रहेको
दोस्रो अभाव को धरहराबाट
मैले देखेको छु

घण्टाघरको मुनि सुतिरहेको
घण्टाघर भन्दा सत्य
समयको तस्विर
दुनियाँलाई उपचार गर्दा गर्दा
आँफै रोगी भएको
वीर आस्पताल
बिधवा पहिरन गरेको
स्यालहरुको सिंहदरबार
र
त्यहीं निर उभिएको
आँखा देख्ने बहिरो न्यायधीस

मैले देखेको छु

पुरनो घरको भित्तामा जन्ती हिंडेका
कमिलाहरुको भन्दा लामो
मुटु झिकिएका यान्त्रमानवहरुको लस्कर
आकाश नै छोप्ने गरी
चिलगाडीमा उडेका हुल का हुल सपनाहरु
निधारमा हात लगाएर
आकाश तिर हेर्दै गरेका
तिनै सपना बिछ्याइएका आँखाहरु
स-साना प्रेम र भातृत्वका झुपडिहरु
ढपक्कै छेकिनेगरी ठडयाइएका
स्वार्थ र अह्मका महलहरु
बिजुली चिमको वरपर आफ्नै उज्यालो हराएर
खोज्न निस्केका थुप्रै जुनकिरिहरु

पहिला बसेर हेरें
अनी
केही नयाँ देखिन्छ कि भनेर
उठेर उचाइ बढाएं
तर
जसरी हेरे पनि  
हजुरको शहर त   
हावा भरिएको रङ्गीचङ्गी बेलुन
भन्दा बढी केही देखिएन         
आफु भित्रको शुन्यतालाई
रङ्गिन पर्दाले ढाकेर हिडिरहेछ दुनियाँ
हुन त मैले
हजुरले जस्तो कालो चस्मा लगाएर
हेरेको छैन
त्यसैले
यो सब मेरो दृष्‍टिभ्रम पनि हुन सक्छ ।


चिसापानी ५ स्याङ्जा