गजल

मेरै मूल्य सोध्दा पनि मैले मनमा लिएको छैन
के लिनु, जो आज सम्म आफ्नै खुट्टामा उभिएको छैन

एक छिन पर्खनुस् हतार नगर्नुस् हाँस्नलाई
म पछारिन लागेको हुँ पछारिएको छैन

सम्झिन नसकेको बाको अनुहार हो उसले
औंलामा सुनको औंठी थियो बिर्सिएको छैन

बा हेर्नुस् त खान पाइन्छ लेखिएको छ त्यहाँ
थाहा छ बाबु सित्तैंमा पाइन्छ लेखिएको छैन

अरुकै मन राखेर जाने त रहेछ यो जिन्दगी
सियोले आज सम्म आफ्नै घाउ सिएको छैन ।