लेखक

साम्ब ढकाल

नाम : साम्ब ढकाल   साम्ब ढकालका रचनाहरू

दु:खको पहाडमाथि पहाड 
ढसमस्स उभिईरहेको छ 
अतिसय जब्बर भएर 
कताकता झन दुरुह भएर । 

गुन्द्रीमा गोमाहरु बिस्कुन सुकाउँछन् उस्तै गरी दु:खको 
र उठाउँछन् मानापाथीमा झुसी र निम्ठोमा नापेर दु:खलाई 
भर्छन् मनका मान्द्रे भकारीमा टनाटन दु:खका दु:ख । 

उक्लनु र ओर्लनु दु:खको वेनाम पहाडको भीरैभीर 
दु:खकै देउराली 
दु:खकै भञ्ज्याङ 
दु:खकै छपनी 
दु:खकै ड्यौडी 
दु:खकै गौंडो 
दु:खकै तेप्र्याईं 
दु:खकै उकालो 
दु:खकै ओरालो 
दु:खकै बनपाखा 
दु:खकै पानी पँधेरो 
दु:खकै लेक वेँसी 
दु:खकै मेला पर्म
दु:खकै जात्रा मात्रा 
दु:खकै बिहे बटुलो र मलामी !

दु:खको पहाडबाट चियाउने आशाको घाम नउदाउँदै डुब्छ 
दु:खको आकाशमा उदाउने भरोसाको जून लुकामारी गरिरहन्छ । 

कुरेर सुखको बिहान नदेखिँदै दिन ढल्कन्छ 
ढुकेर दु:खको अवसान नहुँदै अर्को दु:ख थपिन्छ । 

दु:खको पहाड छेउ सुसाउने आँसुको खोल्सी गड्गडाउँदा
जोगाएर राखेको मर्मको भित्ता नराम्ररी चर्कन्छ 
कसै गरी बाँच्ने अठोटको सगरमाथा झन झन चुलिन्छ । 

दु:खको महासागरमा हेलिने आँटको जहाज दौडेको दौड्यै छ 
लाग्छ कुनै दु:ख हामी छेउ अब ढिम्कने छैन अब 
लाग्छ दु:ख सर्लक्क पन्छेर लाखापाखा हुनेछ अब । 

आँखाका बलेसीबाट तप्केका दु:खका तप्केनीमा 
जीवनका थोपाहरु धारा नटुटाईकन खस्छ 
र दु:खकै दह जम्छ । 

एकैछिनलाई दु:खबाट उन्मुक्तिका लागि 
कल्पनामा हराउँदा पनि तर्साउन आउँछ 
मुखातिव दु:खका लर्कन 
सिमान्त पिडाका उच्छवास 
टाढा टाढा तिर्मिराउने सुखका मृगतृष्णा
र कल्पनातीत दु:खको भयावहता ।