अतालिएँ प्रवासले साथी
मनै मर्यो उदासले साथी

मडारिदै गए सयौँ पिडा
खिसी गरे विलासले साथी

कथा भए अतीत ती ऐले
विदा लिए मिठासले साथी

निरन्तरै खपें यहाँ दु:ख
सुकी सकें म प्यासले साथी

निसासिएँ भएर कैदी झैं
दगाधरे निकासले साथी

न गाँस भो न वास नै आफ्नो
भुले सधैँ कपासले साथी

छरीबरी सरी भए चाहा
लग्यो खुसी बतासले साथी



पुरानो नैकाप, काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका