सबैलाई थाहा छ, रामलाल साँझ बिहान मुख जोर्न संघर्षरत मात्र एक मजदुर हो । भन्सार छलेर सामान ओसार्छ

त्यसकारण तस्कर र देशको लिखित कानुन अनुसार अपराधी पनि ।  

आज पिताम्बर साहुको थान कपडा ओसार्दै गर्दा भन्सार अधिकृत नेतृत्वको टोलीले रंगेहात समातेको छ ।  

अधिकृत प्रजापति शर्मा गर्जिनु स्वाभाविकै हो । " यी तस्करहरुलेनै हो देशको यो गति बनाएका ।  यस्ता

तस्करहरुलाई त जन्मकैद गर्नुपर्छ ! भ्रष्ट हरु ! "

पसिना पसिना अनुहार रुमालले पुछ्दै उसले रामलालतिर प्रश्नको ठेली नै तेर्स्यायो !

नाम के हो ?

'रामलाल हजुर' !

'गोदाम काँ छ' ?

'साहुको हो हजुर'!

'के के ओसार्छौ' ?

'नुन देखि सुन सम्म साहुले जे काम दिन्छ हजुर'!

त्यतिकैमा अधिकृतको फोनको घन्टी बज्छ ! घरबाट श्रीमती रैछिन !

'समाउनुभो त' ?

'अँ समाते' !

'मैले भन्द्याछु, यो जाबो २१ ईन्ची टि.भी. को सानो पर्दा हेर्दै आँखाको रोशनी जानेभैसक्यो ! अब त ४२ ईन्चीनै

चाइन्छ'!

'भन्याबेला काँबाट आउछ ४२ ईन्ची टि.भी.'?

'मैले किनेर ल्याउनुस भन्याछुतपाईलाई ? जाबो सुब्बिनिको घरमा ४२ ईन्ची टि.भी. आकै २ महिना भैसक्यो !

आफ्नो भने .....'

यतिकैमा फोन काटियो ।  

अर्को प्रश्न, रामलाल लाई,

टि.भी. ओसार्छौ ?

ऐलेसम्म छैन हजुर !

"सालेलाई तस्करी मुद्दामा खोरमा हाल", अधिकृत पागलझैं गर्जियो !